چرا بنزوات سدیم در غذا وجود دارد؟

توسعه صنایع غذایی منجر به توسعه مواد افزودنی غذایی شده است.سدیم بنزوات گرید غذاییطولانی ترین و پرمصرف ترین نگهدارنده مواد غذایی است و به طور گسترده در محصولات غذایی استفاده می شود.اما حاوی سمیت است، بنابراین چرا بنزوات سدیم هنوز در غذا وجود دارد؟

بنزوات سدیمیک قارچ کش آلی است و بهترین اثر بازدارندگی آن در محدوده PH 2.5 تا 4 است. هنگامی که PH> 5.5 باشد، در برابر بسیاری از کپک ها و مخمرها کمتر موثر است.حداقل غلظت بنزوئیک اسید 0.05٪ - 0.1٪ است.سمیت آن با ورود به بدن در کبد حل می شود.گزارش های بین المللی از مسمومیت روی هم در اثر استفاده وجود داردبنزوات سدیم به عنوان نگهدارنده.اگرچه هنوز تفاهم واحدی وجود ندارد، اما در برخی کشورها و مناطق، مقررات ممنوع شده است، مانند ایالات متحده، ژاپن و هنگ کنگ کنسرو با آن ممنوع شده است.سوربات پتاسیم که سمیت کمتری دارد، به طور گسترده استفاده می شود.از آنجایی که حلالیت آن در آب ضعیف است، بنابراین به طور کلی از کاربرد بنزوات سدیم به حلالیت آب خوبی تبدیل می شود.عمدتاً برای حفظ و جلوگیری از کپک زدن در محصولاتی مانند سس سویا، سرکه، ترشیجات و نوشیدنی های گازدار استفاده می شود.

با توجه به نگرانی های ایمنی، اگرچه بسیاری از کشورها هنوز اجازه می دهند بنزوات سدیم به عنوان نگهدارنده به مواد غذایی اضافه شود، دامنه کاربرد به طور فزاینده ای محدود شده است و میزان افزودنی به شدت نظارت می شود.در ایالات متحده، حداکثر استفاده مجاز از آن 0.1 درصد وزنی است.استاندارد ملی ایمنی غذای ملی چین GB2760-2016 "استاندارد برای استفاده از افزودنی های غذایی" محدودیتی را برای استفاده از "اسید بنزوئیک و نمک سدیم آن" با حداکثر 0.2 گرم در کیلوگرم برای نوشیدنی های گازدار، 1.0 گرم تعیین می کند. / کیلوگرم برای نوشیدنی های گیاهی و 1.0 گرم / کیلوگرم برای نوشیدنی های آب میوه و سبزیجات (پال).هدف از افزودن مواد نگهدارنده مواد غذایی بهبود کیفیت غذا، افزایش عمر مفید، تسهیل پردازش و حفظ محتوای غذایی است.افزودن بنزوات سدیم تا زمانی که مطابق با دامنه گونه ها و میزان استفاده تعیین شده توسط دولت انجام شود مجاز و بی خطر است.