چرا بنزوات سدیم در غذا است؟

توسعه صنایع غذایی منجر به توسعه مواد افزودنی مواد غذایی شده است.درجه غذای سدیم بنزواتطولانی ترین و پر کاربردترین مواد غذایی است و در محصولات غذایی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. اما حاوی سمیت است ، پس چرا بنزوات سدیم هنوز در غذا است؟

بنزوات سدیمیک قارچ کش ارگانیک است و بهترین اثر مهاری آن در محدوده pH 2.5 - 4 است. وقتی pH> 5.5 ، در برابر بسیاری از قالب ها و مخمرها مؤثر است. حداقل غلظت اسید بنزوئیک 0.05 ٪ - 0.1 ٪ است. سمیت آن هنگام ورود به بدن در کبد حل می شود. گزارش های بین المللی از مسمومیت های تحت فشار از استفاده وجود داردبنزوات سدیم به عنوان نگهدارندهبشر اگرچه هنوز درک یکپارچه وجود ندارد ، در برخی از کشورها و مناطق مقررات ممنوع شده است ، مانند ایالات متحده ، ژاپن و هنگ کنگ با آن غذای کنسرو شده ممنوع شده است. سوربات پتاسیم ، که کمتر سمی است ، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که حلالیت آب آن ضعیف است ، بنابراین به طور کلی در حلالیت آب خوب کاربرد بنزوات سدیم ساخته می شود. این ماده به طور عمده برای حفظ و جلوگیری از قالب در محصولاتی مانند سس سویا ، سرکه ، ترشی و نوشیدنی های گازدار استفاده می شود.

با توجه به نگرانی های ایمنی ، اگرچه بسیاری از کشورها هنوز اجازه می دهند بنزوات سدیم به عنوان مواد نگهدارنده به مواد غذایی اضافه شود ، دامنه کاربرد به طور فزاینده ای باریک شده و میزان افزودنی به شدت کنترل می شود. در ایالات متحده آمریکا ، حداکثر استفاده مجاز از آن 0.1 درصد وزنی است. استاندارد فعلی ایمنی مواد غذایی ملی چینی GB2760-2016 "استاندارد برای استفاده از مواد افزودنی مواد غذایی" محدودیتی را برای استفاده از "اسید بنزوئیک و نمک سدیم آن" تعیین می کند ، با حداکثر حد 0.2 گرم در کیلوگرم برای نوشیدنی های گازدار ، 1.0 گرم در کیلوگرم برای نوشیدنی های گیاهی و 1.0 گرم در کیلوگرم برای نوشیدنی های میوه ای و گیاهی (PURP). هدف از افزودن مواد نگهدارنده مواد غذایی ، بهبود کیفیت مواد غذایی ، افزایش ماندگاری ، تسهیل پردازش و حفظ محتوای تغذیه ای است. افزودن بنزوات سدیم مجاز و ایمن است تا زمانی که مطابق با طیف وسیعی از گونه ها و میزان استفاده از آن توسط دولت انجام شود.