۴-کلرو-۳،۵-دی‌متیل‌فنول (PCMX): یک عامل ضدمیکروبی

یک عامل ضدمیکروبی ماده‌ای است که می‌تواند رشد میکروارگانیسم‌ها را در هر محیطی مهار کند. برخی از عوامل ضدمیکروبی شامل الکل‌های بنزیل، بیسبیکوانید، تری‌هالوکاربانیلیدها، فنل‌های اتوکسیله شده، سورفکتانت‌های کاتیونی و ترکیبات فنلی هستند.

عوامل ضد میکروبی فنلی مانند۴-کلرو-۳،۵-دی‌متیل‌فنول (PCMX)یا پارا-کلرو-متا-زایلنول (PCMX) با مختل کردن دیواره سلولی میکروارگانیسم‌ها یا غیرفعال کردن آنزیم، آنها را مهار می‌کند.

ترکیبات فنلی به میزان کمی در آب محلول هستند. از این رو، حلالیت آنها با افزودن سورفکتانت‌ها بهبود می‌یابد. در این حالت، ترکیب یک عامل ضد میکروبی پارا-کلرو-متا-زایلنول (PCMX) در یک سورفکتانت حل می‌شود.

PCMX یک جایگزین ضدمیکروبی مورد انتظار است و عمدتاً در برابر طیف وسیعی از سویه‌های باکتریایی، قارچ‌ها و چندین ویروس فعال است. PCMX دارای یک اسکلت فنلی است و با مواد شیمیایی مانند اسید کربولیک، کرزول و هگزاکلروفن مرتبط است.

با این حال، هنگام تهیه مواد شیمیایی بالقوه برای ضدعفونی‌کننده‌های ضدمیکروبی خود، توصیه می‌شود از یک تولیدکننده معتبر سوال کنید.۴-کلرو-۳،۵-دی‌متیل‌فنول (PCMX)برای یک شرط بندی مطمئن.

ترکیب عامل ضد میکروبی PCMX

علیرغم اثربخشی ضدمیکروبی PCMX به عنوان یک عامل ضدمیکروبی مطلوب، فرمولاسیون PCMX چالش اصلی است زیرا PCMX در آب کمی محلول است. همچنین، با چندین سورفکتانت و انواع دیگر ترکیبات ناسازگار است. بنابراین، اثربخشی آن به دلیل عوامل زیادی از جمله سورفکتانت، حلالیت و مقدار pH به شدت به خطر می‌افتد.

به طور مرسوم، دو تکنیک برای حل کردن PCMX به کار گرفته می‌شود، یعنی حل کردن با استفاده از مقدار زیادی سورفکتانت و کمپلکس واکنشگر بی‌آب قابل امتزاج با آب.

i. حل کردن PCMX با استفاده از مقدار زیادی سورفکتانت

این تکنیک حل کردن عامل ضدمیکروبی با استفاده از مقدار زیادی سورفکتانت در صابون‌های ضدعفونی‌کننده به کار می‌رود.

انحلال‌پذیری در حضور ترکیبات آلی فرار مانند الکل انجام می‌شود. درصد ترکیب این ترکیبات آلی فرار از 60٪ تا 70٪ متغیر است.

محتوای الکلی بر بو، خشکی و سوزش پوست تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، هنگامی که حلال حل می‌شود، قدرت PCMX می‌تواند بسیار مقرون به صرفه باشد.

ترکیبات واکنشگر بی‌آب قابل امتزاج با آب

استفاده از یک ترکیب بی‌آبِ قابل امتزاج با آب، حلالیت PCMX را افزایش می‌دهد، به خصوص در سطح کاهش یافته بین 0.1٪ و 0.5٪ در غلظت آب بالای 90٪.

نمونه‌هایی از ترکیبات بی‌آب قابل امتزاج با آب شامل تیول، دیول، آمین یا مخلوطی از هر یک از آنها است.

این ترکیبات ترجیحاً ترکیبی از پروپیلن گلیکول، گلیسیرین و الکل ضروری تام (TEA) هستند. پارا-کلرو-مت-زایلنول با یا بدون حرارت دادن مخلوط می‌شود تا کاملاً حل شود.

یکی دیگر از ترکیبات حلال بی‌آب و قابل حل در آب، شامل پلیمر اکریلیک، ماده نگهدارنده و پلیمر پلی‌ساکارید است که به طور جداگانه در یک ظرف مخلوط می‌شوند تا یک دیسپرسیون پلیمری تولید شود. شایان ذکر است که دیسپرسیون پلیمری تشکیل شده در زمان مقرر منجر به رسوب نمی‌شود.

این روش حتی زمانی که مقدار عامل ضدمیکروبی بسیار کم باشد، بر اثربخشی آن تأثیری نمی‌گذارد. TEA می‌تواند غلظت‌های کم و زیاد PCMX را حل کند.

کاربرد عامل ضد میکروبی PCMX

1. عامل ضد میکروبی PCMX می‌تواند به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده شود که رشد میکروارگانیسم‌ها را بدون ایجاد آسیب به پوست مهار می‌کند.

۲. به عنوان یک ضدعفونی‌کننده، این ماده می‌تواند به اشکال مختلفی مانند ضدعفونی‌کننده تهیه شود.

آیا به ۴-کلرو-۳،۵-دی متیل فنول (PCMX) نیاز دارید؟

ما محصولات با کیفیت بالا، از جمله زیست‌کش، ضد باکتری و ضد قارچ، از لوازم خانگی گرفته تا محصولات مراقبت از لباس و مواد شوینده را تولید و عرضه می‌کنیم. برای خرید ۴-کلرو-۳،۵-دی‌متیل‌فنول (PCMX) برای عامل ضد میکروبی خود با ما تماس بگیرید و از خدمات و محصولات ما شگفت‌زده خواهید شد.