از دیدگاه صنعتی، از عطر برای تنظیم طعم و عطر فرار ماده استفاده می‌شود و منبع آن به دو دسته تقسیم می‌شود: یکی «طعم‌دهنده طبیعی» است که از گیاهان، حیوانات و مواد میکروبی با استفاده از «روش فیزیکی» مواد معطر استخراج می‌شود؛ یکی «عطر مصنوعی» است که از مقداری «تقطیر» و اسید، قلیا، نمک و سایر مواد شیمیایی به دست آمده از اجزای معدنی مانند نفت و زغال سنگ از طریق تصفیه و فرآوری شیمیایی ساخته می‌شود. در سال‌های اخیر، طعم‌دهنده‌های طبیعی بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند و قیمت‌ها به شدت افزایش یافته است، اما آیا طعم‌دهنده‌های طبیعی واقعاً بهتر از طعم‌دهنده‌های مصنوعی هستند؟
ادویه‌های طبیعی به ادویه‌های حیوانی و ادویه‌های گیاهی تقسیم می‌شوند: ادویه‌های طبیعی حیوانی عمدتاً چهار نوع هستند: مشک، زباد، کاستورئوم و عنبر سائل؛ عطر طبیعی گیاهی ترکیبی ارگانیک است که از گل‌ها، برگ‌ها، شاخه‌ها، ساقه‌ها، میوه‌ها و غیره گیاهان معطر استخراج می‌شود. ادویه‌های مصنوعی دارای ادویه‌های نیمه مصنوعی و ادویه‌های کاملاً مصنوعی هستند: استفاده از یک جزء طبیعی پس از واکنش شیمیایی برای تغییر ساختار ادویه‌ها، ادویه‌های نیمه مصنوعی نامیده می‌شوند، و استفاده از مواد اولیه شیمیایی پایه مصنوعی، ادویه‌های کاملاً مصنوعی نامیده می‌شوند. طبق طبقه‌بندی گروه‌های عاملی، عطرهای مصنوعی را می‌توان به عطرهای اتری (دی فنیل اتر، آنیزول و غیره)، عطرهای آلدئید-کتون (موسکتون، سیکلوپنتادکانون و غیره)، عطرهای لاکتون (ایزوآمیل استات، آمیل بوتیرات و غیره)، عطرهای الکلی (الکل چرب، الکل معطر، الکل ترپنوئیدی و غیره) و غیره تقسیم کرد.
طعم‌های اولیه فقط با طعم‌های طبیعی قابل تهیه بودند، پس از ظهور طعم‌های مصنوعی، عطرسازان تقریباً می‌توانند به دلخواه طعم‌های متنوعی را برای رفع نیازهای همه اقشار جامعه تهیه کنند. برای فعالان این صنعت و مصرف‌کنندگان، نگرانی اصلی پایداری و ایمنی ادویه‌ها است. طعم‌های طبیعی لزوماً ایمن نیستند و طعم‌های مصنوعی لزوماً ناامن نیستند. پایداری طعم عمدتاً در دو جنبه آشکار می‌شود: اول، پایداری آنها در عطر یا طعم؛ دوم، پایداری خواص فیزیکی و شیمیایی در خود یا در محصول؛ ایمنی به این اشاره دارد که آیا سمیت خوراکی، سمیت پوستی، سوزش پوست و چشم وجود دارد، آیا تماس با پوست باعث آلرژی می‌شود، آیا مسمومیت با نور و حساسیت پوستی وجود دارد یا خیر.
در مورد ادویه‌ها، ادویه‌های طبیعی ترکیبی پیچیده هستند که تحت تأثیر عواملی مانند منشأ و آب و هوا قرار می‌گیرند، که از نظر ترکیب و عطر به راحتی پایدار نیستند و اغلب حاوی ترکیبات متنوعی هستند. ترکیب عطر بسیار پیچیده است و با سطح فعلی شیمی و بیوتکنولوژی، دستیابی به تجزیه و تحلیل کاملاً دقیق و درک اجزای عطر آن دشوار است و تأثیر آن بر بدن انسان به راحتی قابل درک نیست. برخی از این خطرات در واقع برای ما ناشناخته هستند. ترکیب ادویه‌های مصنوعی واضح است، می‌توان آزمایش‌های بیولوژیکی مربوطه را انجام داد، می‌توان به استفاده ایمن دست یافت و عطر پایدار است و عطر محصول اضافه شده نیز می‌تواند پایدار باشد که راحتی استفاده را برای ما به ارمغان می‌آورد.
در مورد حلال‌های باقیمانده، عطرهای مصنوعی همانند عطرهای طبیعی هستند. طعم‌دهنده‌های طبیعی نیز در فرآیند استخراج به حلال نیاز دارند. در فرآیند سنتز، حلال را می‌توان از طریق انتخاب حلال و حذف آن در محدوده‌ای ایمن کنترل کرد.
بیشتر طعم‌دهنده‌ها و طعم‌دهنده‌های طبیعی گران‌تر از طعم‌دهنده‌ها و طعم‌دهنده‌های مصنوعی هستند، اما این موضوع ارتباط مستقیمی با ایمنی ندارد و برخی از طعم‌دهنده‌های مصنوعی حتی گران‌تر از طعم‌دهنده‌های طبیعی هستند. مردم فکر می‌کنند طبیعی بهتر است، گاهی اوقات به این دلیل که عطرهای طبیعی افراد را دلپذیرتر می‌کنند و برخی از مواد تشکیل‌دهنده‌ی کمیاب در طعم‌دهنده‌های طبیعی ممکن است تفاوت‌های ظریفی را در تجربه ایجاد کنند. طبیعی خوب نیست، مصنوعی خوب نیست، تا زمانی که استفاده در محدوده‌ی مقررات و استانداردها ایمن باشد، و از نظر علمی، ادویه‌های مصنوعی قابل کنترل، ایمن‌تر، در مرحله‌ی فعلی، برای استفاده‌ی عمومی مناسب‌تر هستند.
زمان ارسال: ۲۷ فوریه ۲۰۲۴