سدیم هیدروکسی متیل گلیسیناتاز اسید آمینه طبیعی گلیسین تهیه می‌شود که به راحتی از سلول‌های زنده بسیاری از حیوانات و گیاهان در سراسر جهان تهیه می‌شود. این ماده ذاتاً ضد باکتری و ضد کپک است و با اکثر مواد تشکیل دهنده سازگاری خوبی دارد، به همین دلیل یکی از مواد ترجیحی در فرمولاسیون‌ها به عنوان نگهدارنده طبیعی است.
این ماده محدوده pH وسیعی دارد و از خوردگی فرمول جلوگیری می‌کند. بهترین نکته در مورد آن این است که در غلظت‌های پایین به طرز شگفت‌انگیزی عمل می‌کند، بنابراین لازم نیست مقدار زیادی از آن را در فرمول خود استفاده کنید. این ماده معمولاً در فرمولاسیون‌های شوینده یافت می‌شود. با این حال، نمی‌تواند با مخمر مبارزه کند. در غلظت‌های بالاتر در مبارزه با باکتری‌ها و کپک بهتر عمل می‌کند، بنابراین اگر فرمول شما به محافظت بیشتری نیاز دارد، باید از آن با غلظت 0.5٪ به جای 0.1٪ استفاده کنید. از آنجایی که با مخمر مبارزه نمی‌کند، می‌توان آن را به راحتی با یک ماده نگهدارنده که این کار را انجام می‌دهد، ترکیب کرد.
می‌توانید آن را در محلول آبی ۵۰٪ با pH 10-12 پیدا کنید. به خودی خود بسیار پایدار است و در محیط‌های قلیایی فعال است. این ماده بسیار متنوع است، زیرا می‌تواند در فرمولاسیون‌های اسیدی که تا pH 3.5 پایین می‌آیند نیز استفاده شود. به دلیل ماهیت قلیایی آن، به عنوان خنثی‌کننده در فرمولاسیون اسیدی نیز استفاده می‌شود، بدون اینکه هیچ گونه کاهشی در خاصیت ضد میکروبی آن ایجاد شود.
این ماده معمولاً در صنایع مراقبت از پوست و لوازم آرایشی به عنوان جایگزینی برای پارابن‌ها در فرمولاسیون استفاده می‌شود. با این حال، حتی در غلظت‌های کمتر از ۱٪، اگر محصول داخل چشم یا خیلی نزدیک به آن قرار گیرد، می‌تواند باعث سوزش چشم شود. یکی دیگر از معایب آن این است که بوی خاص خود را دارد، به همین دلیل باید با نوعی عطر ترکیب شود، به این معنی که نمی‌توان از آن در هیچ طیف بدون عطری استفاده کرد. این امر تنوع و سازگاری آن را با فرمولاسیون‌های خاص کاهش می‌دهد. این ماده بهترین ماده برای استفاده در محصولات مرتبط با مراقبت از پوست کودک نیست و حتی اگر هیچ تحقیقی در مورد ایمنی آن برای زنان باردار انجام نشده باشد، بهتر است که ایمن باشیم تا اینکه متاسف باشیم.
این ماده کاربردهای متعدد دیگری نیز دارد. در دستمال‌های مرطوب و حتی در برخی از فرمولاسیون‌های پاک‌کننده آرایش استفاده می‌شود. به غیر از این، بیشتر در صابون‌ها و شامپوها استفاده می‌شود. پس از بررسی مزایا و معایب آن، بهتر است در مورد اینکه آیا ترکیبات ارگانیک بهتر هستند یا خیر، بحث شود. حقیقت این است که برخی از ترکیبات ارگانیک ممکن است حاوی سمومی باشند که می‌توانند پوست را تحریک کنند. ممکن است برای دست‌ها یا بدن خیلی مضر نباشد، اما پوست صورت ظریف است و افرادی که پوست حساسی دارند باید مراقب این ماده باشند زیرا ممکن است باعث حساسیت و قرمزی بیشتر پوست شود. ترکیبات شیمیایی به گونه‌ای ساخته شده‌اند که بهترین مزایا را با کمترین عوارض جانبی ارائه دهند، بنابراین جای بحث است که کدام یک برای استفاده در فرمولاسیون‌ها بهتر است.
زمان ارسال: 10 ژوئن 2021