مواد نگهدارندهافزودنی های غذایی ضروری در صنایع غذایی هستند که می توانند به طور موثری از تولید مثل میکروارگانیسم ها جلوگیری کرده و از فساد مواد غذایی جلوگیری کنند و در نتیجه ماندگاری محصولات را بهبود بخشند.امروزه بسیاری از مصرف کنندگان درک نادرستی از مواد نگهدارنده دارند، نگهدارنده ها به عنوان "لیست بد" طبقه بندی می شوند، در اصل، نگهدارنده ها مواد غیر مغذی برون زا هستند، مقدار آن باید اصل عدم استفاده یا استفاده کمتر را رعایت کند.اول اینکه، نگهدارنده ها در محدوده استفاده ایمن هستند و مهم ترین نگرانی های مصرف کنندگان لمس نمی شود.دوم، نگهدارندهها میتوانند به غذا راحتی و لذیذی مداوم بدهند، و کمبود مواد نگهدارنده ضرری برای مصرفکنندگان است.بنابراین، نگهدارندهها از طریق کاهش بهینهسازی، توانمندسازی تغذیه و سایر راههای بهبود ارزش کاربرد، به نیازهای مورد نزدیکتر، پیگیری کارآمدتر هستند.
مزایای سیستم ترکیبی نگهدارنده ها:
① گسترش دهیدآنتی باکتریالطیف
②بهبود اثربخشی دارو
③ضد آلودگی ثانویه
④ بهبود ایمنی
⑤ از بروز مقاومت دارویی جلوگیری کنید
روش های ترکیبی نگهدارنده ها به طور کلی به شرح زیر است:
① ترکیب مواد نگهدارنده با مکانیسم های اثر متفاوت.این روش ترکیبی افزودن ساده ای از کارایی نیست، بلکه معمولاً یک رابطه ضربی است که می تواند اثر ضد عفونی کننده نگهدارنده ها را تا حد زیادی بهبود بخشد.
② ترکیب نگهدارنده ها با شرایط مختلف کاربردی.این روش ترکیبی می تواند طیف وسیع تری از حفاظت در برابر خوردگی را برای محصول فراهم کند.
③برای ترکیب نگهدارنده های میکروارگانیسم های مختلف مناسب است.این روش ترکیبی عمدتاً برای گسترش طیف ضد خوردگی سیستم ضد خوردگی است و متداول ترین روش مورد استفاده برای طراحی سیستم ضد خوردگی لوازم آرایشی روزانه است.
شایان یادآوری است که هنگام ترکیب باید به ترکیب معقول مواد نگهدارنده توجه شود و از برهمکنش بین مواد نگهدارنده پرهیز شود و در عین حال به خواص ضد باکتریایی وسیع الطیف پس از ترکیب نیز توجه شود.مانندPE91 , PE73, فنوکسی اتانول(CAS No.122-99-6) واتیل هگزیل گلیسیرین (CAS شماره 70445-33-9) و غیره.
زمان ارسال: فوریه 23-2022