تفاوت بین لانولین گیاهی و لانولین حیوانی

لانولین گیاهیو لانولین حیوانی دو ماده متفاوت با خواص و منشاء متفاوت هستند.

لانولین حیوانی یک ماده مومی است که توسط غدد چربی گوسفند ترشح می شود و سپس از پشم آنها استخراج می شود.این مخلوط پیچیده ای از استرها، الکل ها و اسیدهای چرب است و در طیف وسیعی از کاربردها مانند صنایع آرایشی و بهداشتی، دارویی و نساجی استفاده می شود.لانولین حیوانی رنگ مایل به زرد و بوی مشخصی دارد و معمولاً در محصولات مراقبت از پوست برای مرطوب کردن و تسکین پوست های خشک و ترک خورده استفاده می شود.

از سوی دیگر، لانولین گیاهی یک جایگزین گیاهی برای لانولین حیوانی است و از ترکیبات گیاهی مانند روغن کرچک، روغن جوجوبا و موم کارنائوبا ساخته می شود.لانولین گیاهی یک نرم کننده طبیعی است و در بسیاری از کاربردهای مشابه لانولین حیوانات، مانند مراقبت از پوست و محصولات آرایشی استفاده می شود.اغلب توسط کسانی که محصولات گیاهی یا بدون ظلم را ترجیح می دهند ترجیح می دهند.

در مقایسه با لانولین حیوانی، لانولین گیاهی حاوی چربی حیوانی نیست، دارای مزایای بی ضرر، آسان برای ایجاد آلرژی، عدم انتشار میکروب و غیره است که بیشتر با مفهوم بهداشتی و عادات زندگی مطابقت دارد. مردم مدرندر عین حال، لانولین گیاهی به طور گسترده ای به عنوان دوستدار محیط زیست شناخته می شود، زیرا باعث آلودگی یا آسیب به محیط نمی شود.بنابراین، با افزایش آگاهی زیست محیطی مردم و پیگیری سلامت و ایمنی، لانولین گیاهی به تدریج جایگزین لانولین سنتی حیوانی شده و به یک جایگزین ایده آل در محصولات بیشتری تبدیل می شود.

به طور کلی، تفاوت اصلی بین لانولین گیاهی و لانولین حیوانی منشا آنهاست.لانولین حیوانی از پشم گوسفند به دست می آید، در حالی که لانولین گیاهی از مواد گیاهی ساخته می شود.علاوه بر این، لانولین حیوانی دارای بوی مشخص و رنگ مایل به زرد است، در حالی که لانولین گیاهی معمولاً بی بو و بی رنگ است.

لانولین گیاهی همان استلانولین حیوانیآنها نوعی چربی جامد هستند که اغلب در ساخت لوازم آرایشی، محصولات مراقبت از پوست، داروها، مواد غذایی و سایر زمینه های امولسیفایر، تثبیت کننده، غلیظ کننده، روان کننده، مرطوب کننده و غیره استفاده می شود.